Text Box:  
 موضع جبهۀ ملی ایران در واشنگتن در بر ابر بیانیۀ  آقای ادیب برومند 

بیانیۀ اخیر جناب آقای ادیب برومند رئیس شورای جبهه ملی ایران در داخل کشور که طی آن ایشان در منافات صریح با اساسنامۀ جبهۀ ملی ایران و سیرۀ دکتر محمد مصدق بنیانگذار جبهه و پیشوای فقید ملت ایران، اعضای جبهه را به سرسپردگی در قبال یک فرقۀ مشخص مذهبی فرا خواندند، علاوه بر این که به یک رشته جنجالهای بیهوده در ارتباط با جبهۀ ملی دامن زد و برای کسانی که هیچ فرصتی را در جهت تضعیف جبهه و تحقیر میراث مبارزات ملی  از دست نمی دهند بهانه فراهم ساخت، نگرانی بسیار عمیقی در صف اعضا و یاران صمیم وصدیق جبهۀ ملی ایران در نقاط مختلف جهان از این بابت که جبهه ملی در داخل کشور به کجا می رود، بر انگیخت. اعضای جبهۀ ملی ایران در واشنگتن که یکی از بزرگترین تشکیلات جبهۀ ملی در خارج از کشور است نیز به طرز عمیقی در این نگرانی شریکند. جناب برومند البته در بیانیۀ دیگری کوشیدند فشارهای اعمال شده از جانب نظام حاکم مذهبی را بر جبهۀ ملی در داخل کشور به عنوان دلیل صدور بیانیۀ نخستین ارائه دهند و توصیه های غیر اصولی خود را در آن بیانیه به عنوان یک اقدام مصلحتی توجیه کنند. در این واقعیت که استبداد مذهبی  حاکم بر کشورهیچگونه دگر اندیشی را بر نمی تابد و همۀ دریچه های  بیان آزاد را بر روی مردم بسته است جای هیچ شکی نیست،  اما این به امر به هیچوجه نمی تواند توصیه های جناب آقای برومند را که در حکم تغییر اساسی رسالت تاریخی جبهۀ ملی ایران و بی اعتنایی به هدف ها و آرمان های اصیل آن است توجیه کند. جبهۀ ملی ایران طبق اساسنامۀ خود یک تشکلیات ملی سیاسی، غیر مذهبی و فرادین (سکولار) است و آنچه که جناب برومند به اعضای جبهه توصیه کرده اند با چنین طبیعتی مغایرت و منافات کامل دارد و بویژه با راه و رفتار دکتر مصدق، بنیانگذار جبهه  در تضادی آشتی ناپذیر قرار می گیرد. مصدق نه در برابر استبداد رضاشاهی سر اطاعت فرود آورد و نه حتی هنگامی که بعد از کودتای خائنانۀ 28 مرداد در دست کودتاچیان اسیر بود، در آن جوّ هولناک تیرباران و آدم کشی سر سوزنی از اعتقادات خود عدول کرد. دکتر مصدق برعکس در بیدادگاه نظامی با شجاعتی حیرت انگیز به دفاع دلیرانه از حق و حقیقت و منافع ملی برخاست و باا نشان دادن طبیعت غیرملی و ظالمانۀ و سرسپردۀ رژیم بعد از کودتا در واقع صحنۀ دادگاه را به محاکمۀ آمران و عاملان آن کودتا تبدیل کرد. مصدق با این حرکت دلیرانه  صفحۀ فراموش نشدنی و درخشانی را در تاریخ مبارزات حق طلبانۀ مردم ایران رقم زد.
 به اعتقاد اعضای جبهۀ ملی ایران در واشنگتن، اقدام جناب برومند در صدور بیانیۀ ناهنجار اولیه شان به منزلۀ زیر پا گذاشتن همۀ اصول اعتقادی جبهۀ ملی ایران و قصور نابخشودنی در وظایف و مسؤلیتهایی بوده است که هنگام تصدی ریاست شورای جبهۀ ملی ایران به عهده گرفته اند. نتیجه آنکه این اقدام صلاحیت ایشان رابرای باقی ماندن در مقام ریاست شورای جبهۀ ملی ایران به طور جدی زیر سؤال برده است. در اینجا لازم به ذکر است که اعضای جبهۀ ملی ایران در واشنگتن از سوابق دیرین جناب ادیب برومند به عنوان یک رجل میهن دوست و نیز از خدمات گذشته شان به جبهۀ ملی ایران بخوبی آگاهند و آن را شایستۀ هرگونه تحسینی می دانند، ولی با وضعی که به سبب اقدام اخیرشان به وجود آمده با کمال احترام به ایشان توصیه می کنند که موقرانه از ریاست شورا گناره گیری کنند تا جبهه بیش از این از پیگیری رسالت تاریخی خود که هدایت مردم ایران به سوی آزادی و دموکراسی و حاکمیت ملی است باز نماند. البته تجربیات طولانی مبارزاتی جناب ادیب برومند همواره برای جبهۀ ملی ایران مغتنم خواهد بود و ایشان می توانند این تجربیات گرانبها را در آینده نیز به عنوان مشاور عالی همچنان در اختیار جبهه بگذارند.
 در بسیاری از کشورهای جهان و نیز   در سازمانهایی که بر شالودۀ دموکراتیک استوارند کناره گیری رهبران و دولتمردان مسؤل هنگامی که اشتباه جبران ناپذیری در دوران تصدی آنها روی می دهد امری رایج است و نه تنها از ارج و احترام چهره ای که با وارستگی به اشتباه خود اذعان می کند و از مقام خویش کنار می رود نمی کاهد، بلکه وزن و احترام چنان شخصی را که نشان می دهد به  مصالح کشور و سازمانی که به آن تعلق دارد بیشتر از جاذبۀ جاه و  مقام پایبند است، در انظار هرچه بیشتر بالا می برد. امید صمیمانۀ اعضای جبهۀ ملی ایران آن است که جناب اقای ادیب برومند نیز از این رسم و راه ستوده پیروی کنند و با کناره گیری داوطلبانۀ خود از ریاست شورای جبهه، زمینه را برای  بهبود و اصلاح عمیق و پردامنه ای درسطح رهبری جبهۀ ملی ایران در داخل کشور فراهم آورند.