Text Box:  داريوش و پروانه فروهر

قهرمانان ملت ايران
داریوش فروهر در ٧ دی ١٣٠٧ در اصفهان بدنيا آمد و در١ آذر ١٣٧٧ در خانه مسکونی خود به اتفاق همسر خود پروانه فروهر به وضع فجيعی به قتل رسيدند. 
داریوش فروهر در آذرماه ۱۳۲۷ در سن ۲۰ سالگی به عضویت در گروه مکتب درميآيد که هسته مرکزی یک گروه سیاسی ملی گرا ومبارزبود. گروه مکتب دراول آبان ماه سال ۱۳۳۰ تبدیل به حزب پان ايرانيست ملت ایران ميشود. داریوش فروهر نیز به عضویت در کمیته موقت رهبری این حزب انتخاب ميشود. در هفدهم دی ماه همان سال و درسن ۲۳ سالگی بعد ازکناره گيری صارمی کلالی به دبیری حزب ملت ایران انتخاب ميگردد و به علت فعالیت ‌های سیاسی‌ پس ازکودتای ۲۸ مرداد فرمانداری نظامی برای دستگیری زنده و یا تحویل مرده‌ او جایزه تعیین ميکند. 
داريوش فروهر و پزشکپور که ازبنيان گذاران حزب پان ايرانيست بودند بعدازکودتای 28 مرداد 1332 پزشکپور از فروهر جدا وبا عنوان حزب پان ايرانيست ازاصول اساسی حزب منحرف و همچون گروه سومکا  پشتيبان نظام شاهی ونماينده مجلس شورا ميگردد. داريوش فروهربعد ازانشقاق حزب، حزبی که اکثر اعضای آن از جزب پان ايرانيست به آن پيوسته بودند، با نام حزب ملت ايران بر بنياد پان ايرانيسم، فعاليت خود را ادامه داده و به دبير کلی حزب انتخاب ميشود. 
در دوران مبارزات نهضت ملی مردم ايران برای ملی کردن صنايع نفت و نخست وزیری دکتر مصدق، حزب ملت ایران همراه احزاب زحمتکشان ملت ایران، ایران وحزب مردم ایران، وگروهی ازملی گرايان، جبهه ملی ایران را تشکیل میدهند. پس از کودتای ٢٨ مرداد، داریوش فروهر برای اجرای قانون اساسی مشروطه و برقراری آزادی به مبارزات خود ادامه ميدهد و  به خاطر این مبارزات مدت 14 سال زندانی ميگردد. 
در سال ۱۳۳۸ درحالی که در زندان به سر می ‌برد، ارتشبد هدایت با پیامی از سوی شاه  به او پيشنهاد ميکند برای همیشه از ایران خارج شود. اما او درپاسخ ميگويد: زندان را به آزادی دور ازوطن ترجیح میدهم.
درتاريخ بيست دوم خرداد 1356 به اتفاق دکتر سنجابی، دکتر شاپور بختيار در نامه ای به شاه  مينويسند: فزایندگی تنگنا ها و نابسامانی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور چنان دورنمای خطرناکی را در برابردیدگان هر ایرانی قرارداده که امضاء کنندگان زیر بنابر وظیفه ملی با توجه به اینکه در مقامات پارلمانی و قضایی و دولتی کشور کسی را که صاحب تشخیص و تصمیم بوده، مسؤلیت و مأموریتی غیر از پیروی از منویات ملوکانه داشته باشد نمی‌شناسیم و درحالی که تمام امور مملکت از طریق صدور فرمان ها انجام می‌ شود و انتخاب نمایندگان ملت و انشاء  قوانین و تأسیس حزب و حتی انقلاب در کف  اقتدار شخص اعلیحضرت قرار دارد که همه اختیارات و افتخارات و بنابراین مسئولیتها را منحصراً  متوجه به خود فرموده‌اند این مشروحه را عليرغم‌ خطرات سنگینی که در پی دارد، تقدیم حضور می‌نماییم.
بنابراین تنها راه باز گشت و رشد ایمان و شخصیت فردی و همکاری ملی و خلاصی از تنگنا ها و دشواری هائی که آینده ایران را تهدید میکند ترک حکومت استبدادی، تمکین مطلق باصول مشروطیت، احیاء حقوق ملت، احترام واقعی به قانون اساسی واعلامیه جهانی حقوق بشر، انصراف ازحزب واحد، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان و تبعید شدگان سیاسی و استقرار حکومتی است که متکی براکثریت نمایندگان منتخب از طرف ملت باشد و خود را بر طبق قانون اساسی مسؤل اداره مملکت بدانند.
 بعد از ارسال اين نامه به دربار  هر سه نفر امضا کننده زيرنامه بازداشت و بدون محاکمه زندانی ميشوند.  
در نهم آبان ۱۳۵۷ پس از آزادی طالقانی از زندان، فروهر از مردم دعوت ميکند تا دستور حکومت نظامی را ناديده گرفته به استقبال آيت الله طالقانی بشتابند. بدین ترتیب بود که صف عظیمی از مردم در حالی که شاخه‌ های گل به دست داشتند، فاصله بازارتا خانه آیت‌الله طالقانی را پیاده می پيمايند. فروهر در آن راهپیمایی طی سخنانی اعلام  ميکند نظام آینده ایران باید با همه‌ پرسی تعیین شود. 
بعد از آزادی در آبان ماه ۱۳۵۷ به عنوان سخنگوی جبهه ملی ایران انتخاب ميشود ودر روز بیست و هشتم آبان ماه در بيانيه ای اتحاد نیروهای جبهه ملی اعلام ميگردد. بر اساس این اعلامیه سوسیالیست ‌های نهضت ملی ایران، حزب ایران و حزب ملت ایران به عنوان اعضای تشکيل دهنده جبهه ملی چهارم اعلام ميگردند.
در۲۶ دیماه ۱۳۵۷ وهمزمان با خروج شاه ازایران، داريوش فروهربرای ملاقات با خمینی عازم پاریس ميشود و ۱۶ روز بعد همراه خمینی به کشور باز ميگردد. پس از پيروزی انقلاب، در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ در کابینه دولت موقت مهندس مهدی بازرگان در ابتدا به عنوان وزیر کارو سپس به عنوان وزیر سیار و نماینده دولت در امور کردستان منصوب ميشود. فروهردر ۳۱ خرداد ماه  ۱۳۵۸ درمصاحبه ای مطبوعاتی خروج خود و حزب ملت ایران از جبهه ملی ایران را اعلام ميدارد. در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری فروهر کانديدای رياست جمهوری ميشود که در رده چهارم قرار ميگيرد.
داریوش فروهر از مخالفین سرسخت نظام خودکامه جمهوری اسلامی بود که منافع ملی ايران را ناديده ميگرفت. او خواستار برگزاری  همه پرسی برای تعیین نظامی مردمی و دموکرات برای ایران بود. 
از آغاز سال ١٣٥٩ به صف منتقدین نظام جمهوری اسلامی می پيوندد. در سال ١٣٦٠ چند تن از اعضای حزب ملت ايران اعدام و خود او در آغاز پاییز سال ۶۰ زندانی ميشود که با کاهش 15 کيلويی همراه بود. بنا به روايتی پس ازپنج ماه احتمالا بدستور خمينی آزاد ميگردد زيرا در زمان شاه فروهر مدتی با مصطفی خمینی فرزند آیت الله خمینی در يک بند زندانی بودند. که به نظر ميرسد اين موضوع را مصطفی پيش از مرگ به آگاهی خمينی رسانيده بود.
در اوایل دهه هفتاد فروهر سعی ميکند به اتفاق حزب مردم ایران - جنبش برای آزادی مردم ایران، جامعه سوسياليست های نهضت ملی، گروه خلیل ملکی و حزب ملت ایران گروهی تحت عنوان اتحاد احزاب‌ نیرو های ملی ایران را تاسیس نماید که ناموفق میماند زيرا پيش از تشکيل در اول آذر ماه ١٣٧٧ فروهر همراه   همسر و همرزم خود پروانه فروهرتوسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی به طرزفجیعی به قتل ميرسند.